Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προτάσεις… Πρόταση νόμου για τους άνεργους

Πρόταση Νόμου του ΣΥΡΙΖΑ:

“Μέτρα προστασίας των ανέργων και κυρίως των μακροχρόνια ανέργων”

Αιτιολογική έκθεση

Επί της αρχής της Πρότασης Νόμου του ΣΥΡΙΖΑ ¨Μέτρα προστασίας των ανέργων και κυρίως των μακροχρόνια ανέργων¨.

Κρίση και ανεργία.

Η κρίση, στις δίνες της οποίας κλυδωνίζεται η παγκόσμια και η ελληνική οικονομία, ανεξάρτητα από την αρχική της μορφή και έκφραση ως κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, βαθαίνει και μετουσιώνεται σε κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, και κυρίως της νεοφιλελεύθερης διαχείρισής του.

Η Ελλάδα, η ανάπτυξη της οποίας βασίστηκε στα σαθρά αναπτυξιακά μοντέλα και στις πολιτικές της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. καθ’ όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, βρέθηκε ”ανοχύρωτη” μπροστά στην σφοδρή, βαθιά και γρήγορα κλιμακούμενη κρίση με δραματικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και την ελληνική οικονομία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προτάσεις… Πρόταση για τη «Διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών από τις τράπεζες και επανακαθορισμός του ύψους των επιτοκίων των δανείων»

• Ολική διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας

• Μείωση των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες ενός δανειολήπτη ή μιας οικογένειας, ώστε η μηνιαία καταβολή δόσεων σε όλες τις τράπεζες, να μην υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών.

• Για κάθε οικογενειακό εισόδημα που προέρχεται από σχέση μισθωτής εργασίας (πλήρους ή μερικής), συντάξεις και επιδόματα ανεργίας και το οποίο μειώθηκε εξαιτίας απόλυσης, απώλειας της οποιασδήποτε μορφής εργασίας ακουσίως, (κλείσιμο επιχειρήσεων, συγχώνευση κ.α.), άσκησης δημοσιονομικών περιοριστικών πολιτικών, κατάργησης επιδομάτων ανεργίας, μονομερούς νομοθετικής ή εργοδοτικής πρωτοβουλίας (μείωση ημερών εργασίας) να γίνεται απομείωση των δανειακών τους υποχρεώσεων σε ετήσια ή μηνιαία βάση αντίστοιχη της μείωσης των αποδοχών τους

• Κούρεμα χρέους σε ποσοστό ίσο με τη μείωση του συνολικού δηλωθέντος εισοδήματος του δανειολήπτη από το έτος έγκρισης του δανείου μέχρι σήμερα

• Εκλογίκευση των επιτοκίων, κυρίως στα καταναλωτικά/προσωπικά δάνεια, στις πιστωτικές κάρτες και στα όρια υπεραναλήψεως

Η ενωτική πρόταση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας

Το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να περπατάει στη ζωή το ενωτικό κάλεσμα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία του αντιμνημονιακού-αντινεοφιλελεύθερου μετώπου με στόχο την ανατροπή του μνημονίου και το άνοιγμα της διαδικασίας για μια άλλη προοδευτική πορεία του τόπου.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων, των εργαζομένων και των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων, η πρόταση αυτή γίνεται αποδεκτή με ανακούφιση και προσδοκία, σημαντικό τμήμα των διαφοροποιημένων από το ΠΑΣΟΚ την προσεγγίζει με ειλικρινές ενδιαφέρον, ενώ αντιδράσεις και ενστάσεις διαφορετικής ουσίας και ποιότητας, εκφράζονται από το ΚΚΕ, τη ΔΗΜΑΡ, τους Οικολόγους-Πράσινους και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ως βασικός λόγος διαφωνίας προβάλλεται κατά βάση η αδυναμία προγραμματικής συνοχής της πρότασης, αφού στον πυρήνα της προτείνεται ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με πυρήνα την Αριστερά, που θα κληθεί – εφόσον επιτευχθεί – να κυβερνήσει, εφόσον επιβεβαιωθούν μέχρι τέλους τα δημοσκοπικά δεδομένα και στις προσεχείς εκλογές αναδειχθεί πρώτη δύναμη.
Πράγματι, ένας τέτοιος συνασπισμός άμεσα είναι πολύ δύσκολο να συσταθεί, εξαιτίας κυρίως των δεδομένων προγραμματικών διαφορών μεταξύ των δυνάμεων που καλούνται να τον συγκροτήσουν. Και όταν μιλάμε για διαφορές, αναφερόμαστε κυρίως στα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, της παραμονής στο ευρώ ή όχι κλπ. Δεν καταλαβαίνουμε όμως γιατί αυτή η συμμαχία, δεν θα μπορούσε να συσταθεί τώρα, όχι στη βάση μακροπρόθεσμων στρατηγικών στόχων, αλλά στη βάση της σωτηρίας της χώρας και των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων από τη χρεωκοπία και τη λαίλαπα των μνημονιακών πολιτικών. Ποιό είναι το πρωτεύον σήμερα για τον ελληνικό λαό; Η διαμόρφωση μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης μεσομακροπρόθεσμης στρατηγικής ή η συγκρότηση ενός μετώπου που θα βάλλει στόπ στην κοινωνική εξαθλίωση και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σε κάθε λογής σαουδάραβες, κινέζους, αμερικάνους ή όποιους άλλους τυχάρπαστους “επενδυτές”;
Βεβάιως όλα αυτά είναι αλληλένδετα με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς προσανατολισμούς της χώρας, όμως αυτοί οφείλουμε να επαναπροσδιοριστούν στη βάση των εξελίξεων που κάθε μέρα και με ραγδαίους ρυθμούς διαμορφώνονται. Άλλωστε ούτε η ηγεσία του ΚΚΕ, βάζει ως άμεσο ζήτημα την αποδέσμευση της χώρας από το ευρώ, παρά μόνο όταν κατά την άποψη του θα έλθει η ώρα της λαϊκής εξουσίας. Στο κάτω κάτω, πάντα ο λαός είναι αυτός που πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο για όλα. Άρα τι μας εμποδίζει να πορευτούμε στη βάση ενός μίνιμουμ προγράμματος σωτηρίας και να αφήσουμε τις διαφορές μας στην μπάντα, οι οποίες θα επιλυθούν με το λαό στο προσκήνιο και στη βάση των ευρύτερων δυνατών συναινέσεων;
Τι μας εμποδίζει άραγε να πορευτούμε ενδεικτικά στη βάση των παρακάτω σημείων, που αποτελούν κοινό τόπο για όλους;
α) αποδέσμευση από τις αδιέξοδες και καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων
β) διαγραφή του επαχθούς (απεχθούς) μέρους του χρέους στη βάση του λογιστικού ελέγχου του και επαναδιαπραγμάτευση του υπολοίπου
γ) κοινωνικοποίηση-δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος και επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας
δ) αναδιανομή του πλούτου στη βάση ενός κοινωνικά δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος
ε) παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με στήριξη και ανάδειξη των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων (αγροτική οικονομία, ποιοτικός τουρισμός, αξιοποίηση των ΑΠΕ, στήριξη των μικρομεσάιων επιχειρήσεων, διαφύλαξη και βιώσιμη ανάδειξη του φυσικού πλούτου κλπ.)
ε) επαναθεμελίωση της δημόσιας παιδείας και υγείας ως αδιαπραγμάτευτων κοινωνικών αγαθών
στ) δρομολόγηση των διαδικασιών για συνταγματική αναθεώρηση, με στόχο τη διαμόρφωση πολιτικού συστήματος ουσιαστικής δημοκρατίας και ανάδειξης του λαϊκού παράγοντα ως καθοριστικού ρυθμιστή των εξελίξεων, καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος.
Είναι προφανές ότι οι παραπάνω προγραμματικοί στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν δια περιπάτου, ή απλά και αποκλειστικά μόνο μέσα από εκλογές. Θα είναι αποτέλεσμα διεργασιών, συγκρούσεων και ρήξεων σε όλα τα επίπεδα, εθνικά και ευρωπαϊκά, κινηματικά και κοινοβουλευτικά. Σε αυτή τη διαδικασία θα δοκιμάζονται και οι επι μέρους διαφορές μας και φυσικά στη λογική του δημοκρατικού δρόμου, όπου οι μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες θα διαμορφώνουν κάθε φορά τις προωθητικές συνθέσεις.
Γι αυτό και δεν μπορεί να αποτελεί προαπαιτούμενο τίποτα από αυτά που τώρα προβάλλονται ως θέσφατα στη σημερινή συγκυρία. Ούτε βεβαίως υπάρχει κάποιος που κατέχει την απολυτη αλήθεια ή ενδεχομένως μπορεί να προβάλλεται ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης της αριστεροσύνης.
Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ με παρησσία το τελευταίο διάστημα έχουν επανηλειμμένα καταθέσει τις απόψεις τους. Επιδιώκουν σε όλα τα επίπεδα την ευρύτερη δυνατή ενότητα, για να μετατραπεί η αντιμνημονιακή-αντινεοφιλελεύθερη κοινωνική πλειοψηφία σε πολιτική πλειοψηφία. Οι θέσεις μας για την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Κόσμο, αποτελούν θέσεις διαλεκτικής ανάλυσης των εξελίξεων και των αλληλοεξαρτήσεων τους, στη βάση ότι τίποτα πλέον δεν δικαιολογεί λύσεις περιορισμένες σε εθνικό επίπεδο. Με αυτές τις θέσεις προσερχόμαστε στο διάλογο με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας. Πιστεύουμε ότι η σωτηρία της χώρας αποτελεί τον πρώτιστο στόχο, έναντι των όποιων στοχεύσεων κομματικής καταγραφής. Με αυτό το κριτήριο όλοι κρινόμαστε απέναντι στο λαό και στην κοινωνία. Και γι’ αυτό όποιοι παραβούν αυτό τον κανόνα θα λάβουν και το αντίστοιχο αντίτιμο. Εμείς πάντως δεν θα κουραστούμε να παλεύουμε τώρα, στις εκλογές, μετά τις εκλογές για την επίτευξη των παραπάνω στόχων. Και στο κάτω-κάτω, ας σκεφτούν όσοι παραβούν τη λαϊκή απαίτηση για ενότητα, γιατί να χαρίσουμε στον κ. Σαμαρά και στη ΝΔ, τις 50 έδρες που δίνει ο καλπονοθευτικός νόμος στην πρώτη δύναμη;

Σύνοδος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Βερολίνο

Στις 12-14/1 διεξάγεται η -πρώτη για το 2012- συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με αφορμή την 93η επέτειο της δολοφονίας των Γερμανών επαναστατών, Ρόζας Λούξεμπουργκ και  Καρλ Λίμπκνεχτ.

Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΕΑ καλείται να αναλύσει την παρούσα κατάσταση στην Ευρώπη, μετά και τις αποφάσεις των τελευταίων συνόδων  της Ε.Ε., και να οριστικοποιήσει τις νέες πολιτικές και κινηματικές πρωτοβουλίες που θα πάρει η Ευρωπαϊκή Αριστερά τους προσεχείς μήνες για την αντιμετώπιση της κρίσης και τη μελλοντική πορεία της Ευρώπης.

ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ-ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ-ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Coming soon… in a square near you!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

Παρουσίαση απο τον Αλέξη Τσιπρα, Προέδρου του ΣΥΝ και αντιπροέδρου του ΚΕΑ εκ μέρους του προεδρείου στη Σύνοδο της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ, του Σχεδίου Πρότασης της Ευρωπαϊκή Αριστεράς

• Οι συνέπειες ενός έτους από το ελληνικό πρόγραμμα είναι δραματικές. 20% ανεργία, 3 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας, τα συνταξιοδοτικά ταμεία κοντά στην πτώχευση, τα εργασιακά δικαιώματα κοντεύουν να εξαλειφθούν, και παρ’ όλα αυτά, όπως θα έλεγαν οι νεοφιλελεύθεροι, «οι αγορές εξακολουθούν να μην καθησυχάζονται».

• Το αστείο είναι ότι μόνο μία εβδομάδα μετά την ψηφοφορία του δεύτερου προγράμματος της κυβέρνησης οι ίδιοι άρχισαν να μιλούν για την πιθανότητα χρεοκοπίας

• Αυτό που έκαναν στους Έλληνες θέλουν να το κάνουν σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

• Δηλώνουμε ότι όχι μόνο δεν είμαστε αντιευρωπαίοι, αλλά ότι η έξοδος από το νόμισμα θα δημιουργήσει νέα αδιέξοδα για τους λαούς.
  Αντιθέτως πιστεύουμε ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι πιθανό να οδηγήσουν την Ευρώπη σε διάλυση.
  Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η ώρα της αλληλεγγύης και την Επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Η Ευρώπη είτε θα είναι δημοκρατική, κοινωνική και αλληλέγγυα ή δεν θα υπάρξει

• Αγωνιζόμαστε ενάντια στα μέτρα λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων.

• •    Ζητάμε έλεγχο του δημοσίου χρέους και διαγραφής μεγάλου μέρους του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με μετακύληση του κόστους στις τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με ταυτόχρονη προστασία των ασφαλιστικών ταμείων

• Η ΕΚΤ θα πρέπει να απορροφήσει ένα μέρος των εθνικών δημόσιων χρεών. Η ΕΚΤ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη νομισματική εξουσία της για τη δημιουργία θέσεων εργασίας

• Δημόσιος έλεγχος των τραπεζών

• Αγωνιζόμαστε για μια ριζική αναδιανομή του πλούτου, ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα για την καταπολέμηση των ελλειμμάτων σε χώρες και μια φορολογική εναρμόνιση στην Ευρώπη για την αποφυγή του ντάμπινγκ

• Απαιτούμε, με τα συνδικάτα εργαζομένων, μια Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων

• Θέλουμε πραγματική δημοκρατία στην Ευρώπη

---

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Η ευρωπαϊκή ήπειρος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.

Να μην μας οδηγήσουν στην πλήρη πτώχευση ανθρώπων και φύσης

Σήμερα, στην Ελλάδα και στον κόσμο, βιώνουμε μια πολύπλευρη κρίση, όχι στενά οικονομική ή λογιστική, αλλά κυρίως κοινωνική και οικολογική. Βιώνουμε την παταγώδη αποτυχία του κυρίαρχου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης που τις τελευταίες δεκαετίες αποθέωσε το κέρδος και την -κακώς νοούμενη- «ανάπτυξη». Βιώνουμε μια παγκόσμια κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που απειλεί να συμπαρασύρει στην κατάρρευσή του τους κοινωνικά αδύναμους και το περιβάλλον.

Ιδιαίτερα στη χώρα μας στο καθεστώς του μνημονίου κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ, το περιβάλλον απειλείται από εντονότερες πιέσεις. Μας εκβιάζουν έναντι των τροïκανών πιστωτών για τη ρευστοποίηση των τελευταίων αποθεμάτων δημόσιας περιουσίας και φυσικών πόρων. Αξιώνουν να τους παραδώσουμε, μεταξύ άλλων, την αγορά ηλεκτρισμού και νερού, τη γη για την εγκατάσταση μαζικού τουρισμού, γκολφ και εμπορικών κέντρων, τον πλούτο της υπαίθρου για κάθε είδους βιομηχανικές και εξορυκτικές δραστηριότητες.

Βασική επιλογή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ήταν το προηγούμενο διάστημα η νομοθέτηση του fast track και της «ευέλικτης» περιβαλλοντικής αδειοδότησης των επενδυτών. Σε πολλές περιπτώσεις, είδαμε εξαιρετικά ρυπογόνες και οχλούσες δραστηριότητες και σχεδιασμούς φαραωνικών έργων να εξωραΐζονται και να παρουσιάζονται ως «από μηχανής θεός» στις εξαιρετικά ευάλωτες σήμερα τοπικές κοινωνίες.

Ένα χρόνο μετά την επιβολή του μνημονίου, έχει γίνει σαφής ο χαρακτήρας και οι κίνδυνοι των κυρίαρχων επιλογών για το περιβάλλον και τη ζωή. Συνολικά, με πρόσχημα το χρέος και την «κατεπείγουσα» ανάγκη για προσέλκυση επενδύσεων, τείνει να ακυρωθεί πλήρως ο θεμελιωδώς δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας των φυσικών πόρων!

Ο ΣΥΝ συμπορεύεται με όλους όσους αγωνίζονται για να αντιστρέψουν τις αρνητικές συνέπειες της σημερινής πολιτικής που απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Θεωρούμε ότι το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον είναι αναπαλλοτρίωτη κοινή περιουσία των κοινωνιών. Η γη, τα ποτάμια, οι ακτές, οι ενεργειακοί πόροι δεν είναι για πούλημα! Δεν προσφέρονται για εκποίηση προς τη μαύρη τρύπα του δημιουργημένου χρέους (τους)!

Εδώ και δεκαετίες και ιδιαίτερα σήμερα, ο ΣΥΝ, προτείνει και αγωνίζεται για να κατευθυνθούμε προς ένα άλλο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο. Με διαφορετικά παραγωγικά και καταναλωτικά πρότυπα, με έμφαση στις ανάγκες των ανθρώπων και την εξοικονόμηση των πόρων, ενάντια στην εκμετάλλευση (και) της φύσης για το κέρδος.

Οι σημερινές εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και πολλές άλλες χώρες και περιοχές του κόσμου, αποτελούν σίγουρα μεγάλο κίνδυνο. Ταυτόχρονα, μας αναγκάζουν να ξανασκεφτούμε τα όρια της σημερινής στρεβλής ανάπτυξης και μας προτρέπουν να οργανώσουμε με διαφορετικό τρόπο τις ζωές και τις κοινωνίες μας. Η συλλογική αφύπνιση των πολιτών, οι πολύμορφες κινητοποιήσεις των λαών, τα οικολογικά κοινωνικά κινήματα δείχνουν και προς τέτοιους, εξαιρετικά ελπιδοφόρους για το μέλλον δρόμους!

 

[via]

Βαλκανική Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στη Σόφια 27-29 Μαΐου Ίδρυση του Βαλκανικού Δικτύου της Αριστεράς

Στη Σόφια διεξάγεται στις 27-29 Μαΐου, υπό την αιγίδα του κόμματος “Βουλγαρική Αριστερά”, η ιδρυτική συνάντηση του Βαλκανικού Δικτύου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) με θέμα: “Η Ε.Ε., τα Βαλκάνια και η κρίση”.

Η συζήτηση στη Σόφια καλύπτει 5 θεματικούς άξονες:
− Στρατιωτικοποίηση και ο αγώνας για την ειρήνη
− Οι συνέπειες της κρίσης και ο αγώνας για κοινωνική ανάπτυξη
− Δημοκρατία και αντιφασισμός
− Μετανάστευση στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια
− Διασυνοριακή συνεργασία για την προστασία του περιβάλλοντος

Βασικός στόχος της συνάντησης είναι το νέο Βαλκανικό Δίκτυο του ΚΕΑ να αποτελέσει χώρο συνάντησης και κοινής δράσης για πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της ευρύτερης περιοχής, που αγωνίζονται για ειρηνικά, δημοκρατικά, κοινωνικά και οικολογικά Βαλκάνια, απαλλαγμένα από τους εθνικισμούς και το ρατσισμό.

Στη συνάντηση λαμβάνουν μέρος εκπρόσωποι αριστερών κομμάτων και κοινωνικών κινημάτων από 7 χώρες της περιοχής. Ο ΣΥΝ συμμετέχει στη συνάντηση με αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τα μέλη της ΚΠΕ, Νατάσα Θεοδωρακοπούλου και Γιάννη Μπουρνού (μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΑ), Πάνο Τριγάζη (υπεύθυνο του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής) και Γιώργο Καρατσιουμπάνη.

Στο πλαίσιο της παρουσίας της στη Σόφια, η αποστολή του ΣΥΝ συναντήθηκε το πρωί της Παρασκευής 27/5, με την πρέσβειρα της Ελλάδας στη Βουλγαρία, κ.Δανάη-Μαγδαληνή Κουμανάκου, με την οποία ανταλλάχθηκαν απόψεις για την παρούσα κατάσταση στη
Βαλκανική.

Η Βαλκανική συνάντηση του ΚΕΑ ολοκληρώνεται το απόγευμα της Κυριακής, με την ανάδειξη της συντονιστικής γραμματείας του νέου, Βαλκανικού Δικτύου και τονπρογραμματισμό δράσης του Δικτύου για το επόμενο διάστημα.

‘Μαύρη Βίβλος’ των επιπτώσεων από την εφαρμογή του Μνημονίου

Ο πρώτος και κυριότερος στόχος που η Επιτροπή Μελετών και Τεκμηρίωσης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς συνέταξε τη «Μαύρη Βίβλο» των επιπτώσεων από
την εφαρμογή του Μνημονίου, ήταν για να αποκαλύψει ένα προς ένα τα μεγάλα ψεύδη της σημερινής κυβέρνησης προς την κοινωνία, που σχετίζονται τόσο με τους υπαίτιους της δημιουργίας του δημοσίου
χρέους όσο και με την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης της ελληνικής οικονομίας, καθώς και την αντισυνταγματικότητα του ίδιου του Μνημονίου. Εδώ να πω ότι την ερχόμενη Πέμπτη 26 Μαΐου, συζητείται
σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής, κατόπιν προτάσεως της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, η σύσταση επιτροπής για το δημόσιο χρέος. Δε μένουμε σε αποτιμήσεις λοιπόν, αλλά προχωρούμε και σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.

Με τη Μαύρη Βίβλο, θελήσαμε να κάνουμε μία καταγραφή των επιπτώσεων της εφαρμογής του Μνημονίου, σε κρίσιμα ζητήματα της ζωής και της καθημερινότητας των πολιτών. Πώς εξαιτίας του έχει προκύψει
μία λυσσαλέα, εντεινόμενη επίθεση προς τα κοινωνικά, εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς έχει επηρεάσει τους ευαίσθητους τομείς της κοινωνικής ασφάλισης, της δημόσιας Υγείας και Παιδείας. Πώς
έχει διαρρήξει τις εργασιακές σχέσεις με τρόπο που απεμπολήθηκαν κατακτήσεις δεκαετιών του εργατικού κινήματος.

Στη Μαύρη Βίβλο που παρουσίασε πρόσφατα ο πρόεδρος και η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, δίνουμε τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία για τις συνεχόμενες μειώσεις εισοδήματος και την παράλληλη κατακόρυφη αύξηση της
φορολογίας – αυξήσεις που σαφώς αφήνουν στο απυρόβλητο τους έχοντες και κατέχοντες-, καθώς και τις σοβαρές συνέπειες στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις , λόγω τόσο της μείωσης της αγοραστικής δύναμης, όσο και της εφαρμογής πλήρως αρνητικών διατάξεων για τους μικρομεσαίους.

Αυτό που θέλουμε όμως να γίνει σαφές στους πολίτες, και θεωρώ πως ήδη το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας το έχει αντιληφθεί, είναι η κατεύθυνση πλήρους ιδιωτικοποίησης όλων των δημόσιων υπηρεσιών,
που ακόμη και βάσει του Συντάγματός μας, οφείλει να παρέχει το Κράτος και η Πολιτεία. Το Μνημόνιο δεν ήταν η αιτία αλλά η αφορμή για να δρομολογηθούν εξελίξεις που χρόνια το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο, πάνω στο οποίο δομήθηκε η Ε.Ε., καθώς και το τραπεζικό σύστημα, ζητούσαν.

Φυσικά, αυτή η καταγραφή των όσων έχουν συμβεί μέσα σε ένα έτος από τη συνομολόγηση του Μνημονίου με την τρόικα και όσων ακόμη μας περιμένουν, δε θα είχε ουσία, εάν δε διατυπώναμε τις δικές μας
προτάσεις, τον άλλο δρόμο για την έξοδο από το Μνημόνιο και την κρίση. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την στοχευμένη προπαγάνδα για έλλειψη πρότασης διεξόδου από την κρίση, απαντά ρεαλιστικά στο τι κάνουμε
σήμερα, τώρα, με όρους κοινωνίας, και αυτή την απάντηση διατυπώνει, αντί επιλόγου, στη Μαύρη Βίβλο.

Συνοπτικά, αυτό το εναλλακτικό σχέδιο δεν μπορεί παρά να κινείται στους εξής άξονες:

(α) Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από το Μνημόνιο, διότι η συνομολόγησή του από την Κυβέρνηση βαθαίνει ακόμα περισσότερο την κρίση και οδηγεί στη χρεοκοπία τόσο της κοινωνίας, όσο και της οικονομίας.

(β) Ριζική αναδιανομή του πλούτου προς τις δυνάμεις της εργασίας , χάριν της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανάπτυξης

(γ) Επιθετική αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, χωρίς μνημόνια, με διαγραφή μεγάλους μέρους και ευνοϊκές συνθήκες αποπληρωμής του υπόλοιπου.

(δ) Υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και αποτροπή των σχεδίων ιδιωτικοποίησης.

(ε) Δημιουργία δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, ώστε να υπηρετούνται οι κοινωνικές ανάγκες.

Ο μόνος που μπορεί να αλλάξει την παρούσα πορεία κοινωνικής κατεδάφισης είναι η ίδια η κοινωνία, που πρέπει να βγει στο προσκήνιο και μέσα από μαζικούς, ενωτικούς αγώνες να διαμορφώσει τις νέες πολιτικές εξελίξεις.